Dertig jaar kinderrechten

Dertien jaar schokkerig naar minder opsluiting

Exact dertig jaar geleden namen de Verenigde naties unaniem het Verdrag inzake de Rechten van het Kind aan. Bijna alle landen ter wereld werden sindsdien partij bij het verdrag (enkel de Verenigde Staten deden dat niet). Het verdrag werd, samen met onze verontwaardiging, een leidraad voor onze strijd tegen mensenrechtenschendingen van migrantenkinderen. Het werd een verhaal van ups en downs, maar de optelsom is duidelijk: voor wat betreft opsluiting van kinderen, onze focus, gaat België schokkerig vooruit.

Tijdlijn
dertien jaar schokkerig naar minder opsluiting
Conclusie

De kinderen die we in de gesloten units ontmoetten (en die we nu nog steeds ontmoeten in de Terugkeerwoningen) zijn soms al goed geïntegreerd in België. Soms zijn ze hier nog maar pas en wachten ze op een beslissing van de overheid. Maar altijd is hun opsluiting nodeloos. Altijd zijn er alternatieven. Altijd lijden zowel kinderen als ouders onder de opsluiting. Daarom gaan we verder met ons pleidooi tot opsluiting definitief tot het verleden behoort.

We zijn dankbaar voor de vooruitgang die we al boekten en voor de steun aan onze petitie van bijna 50 000 burgers. Ondertussen wachten we vol hoop op de eindbeslissing van de Raad van State.