Inna

24 februari. Het ochtendjournaal brengt me in een flits bij enkele Oekraïense families die we doorheen de jaren bezochten in de terugkeerwoningen. Zo ook naar Inna, haar man en twee jarige dochtertje. Inna sprak vlot Engels. Doorheen de bezoeken leerden we elkaar beter kennen. Na 4 maanden werd hun asiel afgewezen en werden ze teruggestuurd naar Oekraïne.

Uit bezorgdheid schrijf ik enkele dagen later een mail naar Inna. De volgende dag krijg ik gelukkig antwoord. Inna bedankt me voor onze steun. ‘We zijn veilig in Polen. We maken ons enorme zorgen over onze familie en vrienden die nog in Oekraïne zitten. Deze oorlog is vreselijk. Ik huil elke dag. Mag de hemel vredevol zijn voor ons allemaal.’
In mijn gedachten blijf ik mij Inna, haar familie en deze overdonderende oorlog.