Kinderen kunnen niet langer opgesloten worden omwille van hun migratiestatus: wordt de maatregel eindelijk in de wet opgenomen?
Op donderdag 9 maart heeft de Vivaldi-regering na lange onderhandelingen een migratieakkoord bereikt. Het merendeel van de aangekondigde maatregelen baart mensenrechtenorganisaties grote zorgen. Toch wijzen ze ook op een stap vooruit: het is de bedoeling dat eindelijk in de wet wordt vastgelegd dat een kind niet opgesloten kan worden omwille van zijn of haar migratiestatus.
Een belofte die de Vivaldi-coalitie al in september 2020 heeft gemaakt en die het verdient om tegen het einde van de legislatuur eindelijk te worden uitgevoerd... Daar zullen we voor zorgen.
Een engagement dat maar traag tot stand komt
Beloftes zijn één ding. Als ze niet worden gevolgd door actie, zijn ze waardeloos en dienen ze alleen als window dressing. Wij, als mensenrechtenorganisaties, zullen ervoor zorgen dat de regering tegen het einde van deze legislatuur eindelijk haar belofte nakomt en het verbod om een kind op te sluiten zwart op wit in de wet vastlegt.
De enorme impact op de gezondheid van kinderen
Een kind opsluiten heeft ingrijpende en blijvende gevolgen voor zijn of haar gezondheid en ontwikkeling. Dit is bewezen door talloze deskundigen, waaronder de bekende neuropsychiater Boris Cyrulnik, die benadrukt dat “er geen goede manier is om kinderen op te sluiten. Opsluiting is een ernstig trauma.”
Zelfs korte periodes van opsluiting kunnen het psychologische en fysieke welzijn van kinderen aantasten en hun cognitieve ontwikkeling in gevaar brengen. Psychologische experts die in detentiecentra werkten met kinderen van alle leeftijden, constateren dat detentie kan zorgen voor stomheid en angst gelinkt aan posttraumatische stress, en dat kinderen zelfs kunnen overgaan tot automutilatie en zelfmoordpogingen .
Niet te vergeten: de terugkeerhuizen
De wet die binnenkort wellicht aangenomen wordt, heeft betrekking op de detentie van kinderen in administratieve detentiecentra. Momenteel worden kinderen echter nog steeds opgesloten “ terughuizen ” . Zo zijn er 29 in België. Minder bekend is dat dit ook plaatsen zijn waar gezinnen van hun vrijheid worden beroofd. Hoewel het geen afgesloten plaatsen zijn, is het een vorm van opsluiting. De naam dekt de lading dus niet.
Het kind ondergaat eerst het trauma van een arrestatie. Het wordt afgesneden van zijn omgeving, krijgt te maken met grote vrijheidsbeperkingen en schendingen van zijn recht op onderwijs, vrijetijdsbesteding, enz. en wordt ten slotte bedreigd met uitzetting naar een land dat het misschien niet kent.
De afschaffing van de detentie van kinderen in gesloten centra in de wet verankeren, is een eerste essentiële stap. Een einde maken aan deze onmenselijke praktijk moet echter ook een verbod inhouden op detentie in terugkeerhuizen.
Want een migrantenkind is in de eerste plaats een kind, en een kind sluit je niet op. Punt.
Lees het volledige persbericht hier: 
Ondertekenaars
• Plateforme mineurs en Exil | Platform Kinderen op de vlucht
• Défense des Enfants International (DEI) – Belgique
• Jesuit Refugee Service Belgium
• Service Droit des Jeunes – Namur
• UNICEF Belgium
• Ligue des droits humains
• Coalition Move coalitie
• APPIJF
• WAIMH belgo-luxembourgeoise
• ATF-MENA
• Point d’appui ASBL
• Caritas International
• NANSENasbl
• Concertation wallonne des acteurs en charge des MENA et (ex)-MENA
• CRIPEL asbl
• Live in Colour
• Centre El Paso de l’association FJDN, Gembloux
• Kinderrechtencoalitie Vlaanderen
• Tumult vzw
• CRIC Charleroi
• CAI Naimur (Centre d’action Interculturelle de la province de Namur)
• CRILux (Centre régional d’intégration de la province du luxembourg)
• CIMB (Centre interculturel de Mons et du Borinage)
• CRVI (Centre Régional de Verviers pour l’Intégration)